Is dit mei '68?

Het heeft er veel van weg. Ook in mei '68 staakten de olieraffinaderijen en was er bijna geen benzine meer te krijgen. Ook in mei '68 vormden studenten en arbeiders één front. En ook in mei '68 gingen jonge mensen tekeer tegen de consumptiemaatschappij (die toen eigenlijk nog helemaal niet zoveel te bieden had.)

De term consumptiemaatschappij hoor je alleen niet meer.  Maar de anti-kapitalistische retoriek is nog springlevend, vaak in de vorm van een soort van cultuurkritiek. Zo begreep ik van Juliette (21), derde jaars geschiedenis aan de Sorbonne, dat leven en werken twee verschillende dingen zijn. Als je werkt dan leef je niet, en andersom. ,,De meeste mensen houden nu eenmaal niet van hun werk'', zei ze beslist. ,,Meer dan een geestdodende baan op een kantoor zit er niet in voor ons. Door de pensioengerechtigde leeftijd te verhogen, ontneemt de regering ons de kans onszelf te ontwikkelen, boeken te lezen, naar de film te gaan, echt van het leven te genieten kortom.''

Studentenleider Jean-Baptiste Prévost hoorde ik op de radio de diepere motieven van de 'beweging'  (een woord dat is gebleven) uiteen zetten. ,,Wij hebben'', zei Prévost ernstig, ,,genoeg van een samenleving die ons vertelt dat we mislukt zijn als je geen Rolex hebt voor je vijftig bent.'' Prévost had het niet over een uitlating van een minister of van president Sarkozy. Hij verwees naar een grapje van Jacques Séguéla, voormalig pr-man van François Mitterrand en nu adviseur van de huidige president. ,,Als je niet voor je vijftigste een Rolex hebt, heb je iets heel erg verkeerd gedaan'', had Séguéla gezegd.

Prévost en anderen hopen natuurlijk dat de parallel zover gaat dat Sarkozy hetzelfde lot te wachten staat als toen president de Gaulle. Die overleefde de crisis nog wel, maar trok zich niet lang daarna terug uit de politiek.

Maar hun lager geschoolde bondgenoten gaat het niet om Sarkozy. Net als in '68 hebben de arbeiders ook nu weer alleen materiële eisen. De raffinaderijmedewerkers verdedigen het behoud van hun recht op vervroegde uittreding, toen staakten ze voor een salarisverhoging. Een beter salaris, om meer te kunnen profiteren van die consumptiemaatschappij die de studenten veroordeelden.