Anti-blank racisme

Waarschijnlijk is er geen land met zoveel organisaties die zich met mensenrechten, daklozen en racisme bezig houden als Frankrijk. Je hebt de LDH, de Ligue des Droits de l'Homme, de Licra (tegen racisme en antisemitisme), SOS Racisme - die van dat gele handje dat je in de jaren tachtig ook in Nederland opspelde om te laten zien dat je dan wel wit was maar heus niet, echt niet, discrimineerde. Ik had er zelf ook een, gekregen van mijn lerares Frans. Dan zijn er ook nog de Mrap en de Cran, een koepelorganisatie van organisaties van zwarte Fransen.

Het doel is altijd sympathiek, de praktijk meestal een stuk minder leuk. Niets ontgaat deze clubs, voor je het weet heb je iets verkeerds gezegd. Dat ondervond gisteren Florent Pagny, een zanger met veel tattoos, een duivels sikje maar erg braaf repertoire. Deze Pagny woont sinds kort in Miami en was hier om zijn nieuwe cd te promoten. Al keuvelend over zijn kinderen liet hij zich ontvallen dat hij het onderwijs daar beter vond. Want in Frankrijk 'komt een moment dat je kind thuis komt en 'rebeu' (slang voor Arabisch ) praat', zei hij. Dat kan de bedoeling toch niet zijn.

De Cran reageerde onmiddellijk: of Pagny zijn excuses wilde aanbieden voor deze 'racistische uitglijder'.  Zo niet, dan zou hij spoedig voor het hekje staan. Dus zei Pagny maar snel dat hij het zo niet had bedoeld. En dat racisme hem, als muzikant die voortdurend in contact is met mensen uit alle windstreken, natuurlijk volkomen vreemd is.

Eerder dit jaar kwam politiek commentator Eric Zemmour in het vizier van de gedachtepolitie. Zemmour was op tv in discussie met een orthodoxe multicultaraliste die opgewonden betoogde dat de Franse politie discrimineert. Zwarte en Arabisch jongens worden immers veel vaker aangehoden dan witte. Ja, zei Zemmour, maar dat is omdat dat zwarte en Arabische jongens zich nu eenmaal vaker met drugshandel bezighouden. Een waarheid als een koe, maar in Frankrijk registreert de politie niet op etniciteit: om die reden kan de fictie blijven bestaan dat immigratie niets te maken heeft met criminaliteit. Er zijn geen officiële cijfers en dus is het niet waar.
Zemmour mag zich in januari verantwoorden voor de rechter omdat hij zijn woorden niet terugnam. In een brief waarin hij zijn uitspraak toelichtte was hij niet diep genoeg door het stof gegaan vonden de clubs. Hij had het zelfs gewaagd te wijzen op een magistraat die beweerde dat hij dagelijks kon zien wat Zemmour had gezegd.

Het gekke is dat je ze over echte problemen niet vaak hoort, de zelfbenoemde hoeders van de mensenrechten en de beschermers van de slachtoffers van discriminatie. Nooit beginnen ze eens een campagne tegen genitale verminking bijvoorbeeld. Of tegen gedwongen uithuwelijking,  tegen eerwraak, of tegen de vrouwenhaat in Frankrijks achterstandswijken in het algemeen. Het is natuurlijk ook veel makkelijker om je met witte mannen bezig te houden, een stuk veiliger ook. Anti-blank racisme, als je het mij vraagt.